دو بیتی

حافظ نظری بر منه دیوانه نکردی

                                          من مشکل خود گفتم و تو چاره نکردی

هر چند تو خوبی و من از رو سیاهانم

                                           اما تو گنه کردی که این کار نکردیؤش

خدایا من میدانم:

تله خاکی بودم ،تو به من رو کردی

                                           ور نه من کی بتوانم که به معراج روم

عاشقم گشتی و از خاک به عرشم بردی

                                      کوتهی از خود من بود که بر خاک شدم

خدایا باز  میدانم که قبل از من:

                                              آنقدر بودند و رفتند و نشد برگردند

اما چه کنم که:

                                            من نرفته ،راه برگشت فراموشم شد

خدایا کمکم کن نکند دیر شود

                                     میترسم از آن روز که خودم میمانم و خودم.